یا ابن الذاریات

الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ ﴿۱۷۳﴾ ءال عمران

یا ابن الذاریات

الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ ﴿۱۷۳﴾ ءال عمران

غزلی از حافظ علیه الرحمه

من از آنکه گردم به مستی هلاک

به آیـیـن مستـان بـریـدم به خــاک

به آب خــرابــات غـســلــم دهید

پــس آنـگاه بـر دوش مستم نهید

بــه تــابــوتـی از چـوب تاکـم کنید

بــــه راه خـــرابـــات خــاکـم کنید

مــریــزیـــد بر گـور من جز شراب

مــــیــاریــد در مــاتــمـم جـز رباب

مــبـــادا عـزیـزان که در مرگ من

بـــنــالــد به جز مطرب و چنگ زن

تو خود حافظا سر زمستی متاب

کـه سلطان نخواهدخراج از خراب

.
.
.

اگـر غم را چو آتـش دود بـودی
جــهان تــاریـک ماندی جاودانه
درین گیتی سراسر گر بـگردی
خــردمــنــدی نیابی شادمانه
شهید بلخی
B.S سه‌شنبه 26 دی‌ماه سال 1391 ساعت 04:31 ب.ظ
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد